Met gepaste trots vertelde mevrouw Leida Bultman-Leeuwenhoek regelmatig dat zij een verre nazaat was van Antoni van Leeuwenhoek. Zij besloot dan ook haar vermogen na te laten aan het ziekenhuis en onderzoeksinstituut dat zijn naam draagt. ‘Ze wist dat haar geld daar goed terecht zou komen’, vertelt Rob Cremers, vriend van de familie.

Mevrouw Bultman-Leeuwenhoek werd geboren in Loenen aan de Vecht, op 22 februari 1926. Zij kwam uit een gezin dat daar een stoeterij onderhield. Daarna heeft het gezin lange tijd een boerderij in De Bilt gehad. Mart, de toekomstige man van Leida, fietste regelmatig langs de boerderij en zo leerden ze elkaar kennen. In 1952 zijn ze getrouwd en verhuisden ze naar Nijmegen waar Mart bij het gemeentelijke energiebedrijf ging werken.

Klassiek gezin
In Nijmegen leerden Mart en Leida het gezin Cremers kennen. Rob: ‘Mijn vader en Mart waren collega’s. Leida heeft vaak op mij gepast. Zelf kon zij helaas geen kinderen krijgen. Leida en Mart vormden een klassiek gezin uit de jaren ’50. Mart verdiende het geld en Leida zorgde voor een vlekkeloos huishouden. Ook was zij actief bij de Protestantse kerk en de buurtbibliotheek.’ In 2006 kreeg Mart hartklachten, waarvoor hij geopereerd moest worden. Daarbij trad een complicatie op en hij verloor het vermogen om te spreken. Mart ging naar een verzorgingshuis waar Leida dagelijks bij hem bleef. Zijn overlijden in 2015 was een groot verlies en Leida wilde niet meer terug naar huis. Ze huurde een woning in het verzorgingshuis. Hier woonde zij totdat zij begin 2024 overleed op de leeftijd van bijna 98 jaar.

Nalaten
De vader van Rob Cremers woonde - en woont nog - in dit verzorgingshuis. Hij is inmiddels 102 jaar. Rob: ‘Ik ging altijd even langs Leida als ik bij mijn vader was. Toen haar boekhouder oud was en ziek werd, heeft ze mij gevraagd om haar financiën te beheren en executeur- testamentair te worden. De opbrengst van de verkoop van hun huis stond op de bankrekening en ze sprak de wens uit om dit na te laten aan het Antoni van Leeuwenhoek.’

Trots
Mart en Leida doneerden tijdens hun leven regelmatig aan het Antoni van Leeuwenhoek. Rob: ‘Leida was heel trots dat ze een Leeuwenhoek was. Het “van” is in het verleden ergens weggevallen, maar ze meldde geregeld dat ze een verre nazaat van Antoni van Leeuwenhoek was. Ze keek met trots terug naar voorouders die iets betekend hebben voor de wetenschap en de wereld. In de familie kwam zover mij bekend geen kanker voor, maar Mart en Leida zijn tijdens een ziekenbezoek in het Antoni van Leeuwenhoek wel eens geconfronteerd met een klein meisje zonder haar, dat daar een behandeling onderging. Dat beeld van zo’n jong, kaal meisje heeft ze zeer geraakt. Vanuit de wens voor meer medische mogelijkheden voor mensen met kanker én vanuit trots op haar afkomst, heeft Leida nagelaten aan de Antoni van Leeuwenhoek Foundation. Zo kon zij op haar eigen manier bijdragen aan de wereld van de wetenschap, waarin haar beroemde voorouder een belangrijke rol speelde. Ze wist dat het Antoni van Leeuwenhoek een goede bestemming voor haar geld zou vinden.’